مصاحبه را در زمان و مکان مناسب برای مصاحبه شونده برنامه ریزی کنید. از مصاحبه شونده خود بخواهید که به شما بگوید بهترین مکان برای ملاقات کی و کجاست. اگر به شما حق انتخاب دادند، یک مکان ساکت بخواهید که در طول مصاحبه نسبتاً مزاحم نباشید.

• حدود 30-45 دقیقه با این شخص برنامه ریزی کنید. به وقت آنها احترام بگذارید و تمام روز آنها را به خود اختصاص ندهید. حتماً تاریخ و زمان را چند روز قبل از مصاحبه برنامه ریزی شده تأیید کنید تا مطمئن شوید که زمان همچنان برای مصاحبه شونده کار می کند.
• اگر مصاحبه شونده شما نیاز به برنامه ریزی مجدد دارد، انعطاف پذیر باشید. به یاد داشته باشید که آنها با وقت خود سخاوتمندانه رفتار می کنند و به شما اجازه می دهند با آنها صحبت کنید، بنابراین در پاسخ های خود نیز سخاوتمندانه باشید. هرگز کاری نکنید که مصاحبه شونده در مورد نیاز به زمان بندی مجدد احساس گناه کند.
• اگر می خواهید آنها را در حال انجام یک کار مشاهده کنید، از آنها بپرسید که آیا می توانند شما را به محل کار خود بیاورند. پرسیدن اینکه آیا مصاحبه شونده به شما درس کوتاهی در مورد کارهایی که انجام می دهد به شما یاد می دهد نیز می تواند بسیار عالی باشد، زیرا به شما اطلاعاتی از تجربیاتی می دهد که هنگام نوشتن از آنها استفاده کنید.

ضبط صوتی مصاحبه از ضبط صوت برای مصاحبه استفاده کنید، اما در طول مصاحبه نیز یادداشت برداری کنید. همیشه این احتمال وجود دارد که باتری یا حافظه ضبط کننده شما تمام شود.

• حتما از مصاحبه شونده خود بپرسید که آیا ضبط صوتی مصاحبه اشکالی ندارد. اگر قصد دارید از صدا برای هدفی غیر از نوشتن مقاله (مانند پادکستی که ممکن است همراه با مقاله ویژه باشد) استفاده کنید، باید به آنها بگویید و رضایت آنها را جلب کنید.
• اگر مصاحبه شونده ضبط صدا را رد کرد، به او فشار نیاورید.

سوالات باز بپرسید. سوالاتی که بر پاسخ‌های بله یا خیر تکیه می‌کنند، اطلاعات بسیار غنی به شما نمی‌دهند. در عوض، سؤالاتی بپرسید که با «چگونه» یا «چرا» شروع می شوند. این نوع سوالات به مصاحبه شونده این فرصت را می دهد تا داستانی را تعریف کند، جزئیات را به هم مرتبط کند یا نظر خود را بیان کند.

• یکی دیگر از گزینه های خوب سوالی است که شروع می شود به من بگویید در مورد زمانی که …. این به مصاحبه شونده اجازه می دهد تا داستانی را که برایش مهم است به شما بگوید و اغلب می تواند اطلاعات غنی برای مقاله شما تولید کند.

قالبی را برای مقاله خود انتخاب کنید. مقالات ویژه فرمول خاصی مانند مقالات اخبار سخت ندارند. شما نیازی به پیروی از سبک نوشتن «هرم معکوس» ندارید که «چه کسی، چه چیزی، کجا، کی و چرا» یک خبر را می‌رساند. در عوض، راه مبتکرانه تری را برای نوشتن داستان انتخاب کنید. برخی از قالب های ممکن ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• با توصیف یک لحظه دراماتیک شروع کنید و سپس تاریخچه ای که به آن لحظه منتهی شد را کشف کنید.
• از قالب داستان در داستان استفاده کنید، که برای گفتن داستان شخص دیگری به یک راوی متکی است.
• داستان را با یک لحظه معمولی شروع کنید و نحوه غیرعادی شدن داستان را دنبال کنید.

در مورد طول تقریبی مقاله تصمیم بگیرید. داستان های ویژه روزنامه بین 500 تا 2500 کلمه است، در حالی که ویژگی های مجلات از 500 تا 5000 کلمه است. ویژگی های وبلاگ از 250 تا 2500 کلمه است.

• با ویراستار خود چک کنید تا ببینید آنها دوست دارند مقاله شما چقدر طولانی باشد.

مقاله خود را مشخص کنید با مرور یادداشت های خود، انتخاب نقل قول ها و تهیه پیش نویس ساختار مقاله، مقاله خود را با هم ترکیب کنید. با معرفی خود شروع کنید و تصمیم بگیرید که چگونه می خواهید مقاله را بسازید. ابتدا چه اطلاعاتی را می خواهید فاش کنید؟ همانطور که به نتیجه می رسید، به موضوع کلی یا تأثیر ماندگاری که می خواهید برای خواننده بگذارید فکر کنید. ^[2]

• در نظر بگیرید که چه چیزی را باید در داستان داشته باشید و چه چیزی را می توان قطع کرد. به عنوان مثال، اگر در حال نوشتن یک مقاله 500 کلمه ای هستید، احتمالاً باید در مورد آنچه گنجانده می شود بسیار گزینشی عمل کنید، در حالی که فضای بسیار بیشتری برای نوشتن در یک مقاله 2500 کلمه ای دارید.

برای باز کردن داستان خود یک قلاب بنویسید. اولین پاراگراف شما فرصتی است که خواننده خود را جذب کنید و آنها را به داستان خود بکشانید. اگر پاراگراف آغازین خشک یا سخت باشد، خواننده خود را از دست خواهید داد و آنها به ادامه داستان شما ادامه نخواهند داد.

• با یک واقعیت جالب، یک نقل قول، یا یک حکایت برای یک قلاب خوب شروع کنید.
• پاراگراف آغازین شما باید فقط 2-3 جمله باشد.

طرح کلی خود را دنبال کنید. شما مقاله خود را به صورت طرح کلی تهیه کرده اید، که می تواند به شما کمک کند در مسیر ساخت یک مقاله ویژه خوب بمانید. طرح کلی همچنین می‌تواند به شما کمک کند تا به یاد بیاورید که چگونه جزئیات به یکدیگر متصل می‌شوند و چگونه نقل‌قول‌ها از نکات خاصی پشتیبانی می‌کنند که می‌کنید.

• با این حال انعطاف پذیر باشید. گاهی اوقات وقتی می نویسید، جریان به گونه ای معنا پیدا می کند که با طرح کلی شما متفاوت است. اگر به نظر می رسد که به نظر می رسد که به این ترتیب بهتر خوانده می شود، آماده تغییر جهت قطعه خود باشید.

از سوژه خود بخواهید مقاله شما را بخواند. همه نویسندگان داستان این کار را انجام نمی دهند، و در واقع، برخی ممکن است استدلال کنند که این می تواند کیفیت روزنامه نگاری یک قطعه را کاهش دهد. اما بسیاری از افراد اغلب می خواهند مقاله خود را قبل از چاپ ببینند تا مطمئن شوند که احساس می کنند به درستی و منصفانه ارائه شده است.

• شما می توانید انتخاب کنید که پیشنهادات آنها را بگنجانید یا نه.

املا و دستور زبان را بررسی کنید. با کلمات غلط املایی و گرامر ضعیف از مقاله ویژه خود کم نکنید. با “Elements of Style” که استانداردی برای استفاده صحیح از دستور زبان است، مشورت کنید. ^[6]

• برای دستورالعمل‌های سبک، مانند نحوه قالب‌بندی اعداد، تاریخ‌ها، نام خیابان‌ها و غیره، با «سبک‌بوک آسوشیتدپرس» مشورت کنید. ^[7]

یک تیتر بنویسید. نشریه شما ممکن است برای شما تیتر بنویسد، اما اگر می خواهید ورودی اولیه مقاله منعکس کننده محتوای شما باشد، عنوانی بنویسید که این کار را انجام می دهد. تیتر کوتاه و دقیق است، در صورت استفاده از بیش از 10-15 کلمه استفاده نمی کند. تیتر باید اکشن محور باشد و دلیل اهمیت داستان را بیان کند. باید خواننده را جذب کند و به مقاله بکشاند. ^[8]

• اگر می خواهید اطلاعات کمی بیشتر منتقل کنید، یک عنوان فرعی بنویسید، که یک جمله ثانویه است که بر روی عنوان ساخته می شود.