جنجال سرقت ادبی و سرقت ادبی از خود

آیا می توانید کار خود را سرقت علمی کنید؟ هنوز هیچ توافقی در مورد مفهوم سرقت ادبی و شدت این رفتار وجود ندارد زیرا نگرش به این عمل یک موضوع تفسیری است. یکی معمولا سرقت ادبی را به عنوان عمل دزدی تعریف می کند. وقتی افراد بدون اعتبار دادن به منابع اصلی، ایده های دیگران را می دزدند، مقالات خود را سرقت علمی می کنند. در واقع، ما سرقت ادبی را تکرار افکار دیگران بدون ذکر نویسنده می‌دانیم. اما ما همچنین فکر می کنیم که کاغذ زمانی سرقت علمی می شود که اصل نباشد. مفهوم اصالت نشان می دهد که ایده ها باید جدید باشند. ایده هایی که قبلا منتشر شده اند، جدید نیستند. معمولاً مردم تمایل دارند سرقت ادبی را به عنوان یک عمل دزدی از شخص ثالث تفسیر کنند. اما اگر اصالت را با ارسال مجدد مطالب منتشر شده قبلی خود قربانی کنیم، چه؟ این عمل ممکن است سرقت ادبی تلقی شود،

بیایید سرقت ادبی خود را تعریف کنیم و بفهمیم چه زمانی رخ می دهد. آیا می توان با تأمل در دانش انباشته شده در طول سال های تحصیل خود را سرقت ادبی کرد؟ به کارگیری دانشی که فرد به دست آورده است برای رسیدگی آسان به وظایفی که در گذشته برای شما بیش از حد چالش برانگیز بود، تمام هدف آموزش است. با این حال، هنگام استفاده از مطالب یا محتوایی که قبلاً در تکالیف ارائه شده است بدون اطلاع معلم در مورد این موضوع یا بدون استناد به کار قبلی، قطعاً ممکن است به عنوان نمونه ای از عدم صداقت تحصیلی در نظر گرفته شود زیرا خودتان را سرقت ادبی می کنید. سرقت ادبی خود اشکال مختلفی دارد. دانشجویان دانشگاه و کالج با ارسال مجدد مقالاتی که مدتی پیش برای دوره های دیگر نوشته شده اند یا با گرفتن بخش هایی از مقالات قبلی نوشته شده، خود را سرقت علمی می کنند. هرچه وضعیت علمی فرد پیشرفته تر شود، مصادیق جدی تری از سرقت ادبی از خود می شوند. در برخی موارد، حتی ویرایش و بازنویسی مطالب شخصی خود، که قبلاً توسط حق چاپ محافظت می شود، بدون افزودن استناد، مشمول اقدامات انضباطی است.

“آیا می توانم خودم را سرقت ادبی کنم؟” – “بهتره نه!”

آیا می توانید خود را در دانشگاه سرقت ادبی کنید؟ از نظر فنی، هنگام استفاده مجدد از آثار خود، همیشه از نویسنده اجازه دارید، اما تعداد فزاینده ای از اساتید کالج ها و دانشگاه های ایالات متحده این اقدام را غیرصادقانه و غیراخلاقی می دانند. البته، بسیاری از کسانی هستند که هنوز حق دانش‌آموزان را برای استفاده مجدد از مقالات خود برای دوره‌های متعدد، تا زمانی که آثار همه الزامات وظایف خاص را برآورده می‌کنند، تأیید می‌کنند. ما قویاً تشویق می کنیم که قبل از استفاده مجدد از مقاله ارسال شده قبلی، این جنبه را با استاد روشن کنید.

البته به خاطر داشته باشید که آخرین ویرایش کتابچه راهنمای انتشار انجمن روانشناسی آمریکا (APA) موضعی را در برابر سرقت ادبی از خود برجسته می کند. این اجازه می دهد تا پیش بینی شود که تعداد بیشتری از معلمان به تدریج در آینده نزدیک کمتر در برابر سرقت ادبی خود مدارا خواهند کرد و مؤسسات دانشگاهی به طور فزاینده ای آن را به عنوان نوعی از رفتار نادرست دانشگاهی در سیاست های خود تشخیص خواهند داد. اگر کالج یا دانشگاه از فناوری Turnitin استفاده می‌کند و اگر سرقت ادبی از خود یا ارسال‌های متعدد قبلاً در خط‌مشی‌های عدم صداقت دانشگاهی ذکر شده است، باید از سرقت ادبی خودداری کنید، زیرا منجر به اقدامات انضباطی جدی می‌شود. در چنین شرایطی انتشار مطالبی که قبلا ارسال شده است به عنوان سرقت ادبی تلقی می شود.

نتایج در هر مورد به زمینه بستگی دارد. اگر از مطالبی که قبلا نوشته شده اما منتشر نشده استفاده می کنید، احتمالاً از هرگونه مجازات اجتناب خواهید کرد. اما اگر برای رفع الزامات دوره نیاز به انتشار تعدادی مقاله داشته باشید و به جای نوشتن مقالات اصلی، از مطالبی استفاده کنید، پیامدهای منفی به دنبال خواهد داشت و حرفه دانشگاهی را در معرض تهدید قرار می دهد. از منظر اخلاق، چنین برخوردی صحیح است، زیرا از دانش آموزان انتظار می رود که دانش را جمع آوری کنند و از آن برای تولید آثار اصلی که اساساً به معنای کاملاً جدید است، در هر دوره بعدی استفاده کنند. هدف آموزش پرورش دانش آموزان است و هر کار جدید باید نشان دهنده پیشرفت تحصیلی باشد.

چگونه به کار خود استناد کنیم؟

قوانین اعمال شده در مورد سرقت ادبی سخت تر می شوند، اما این بدان معنا نیست که شما باید به هر قیمتی از استفاده از ایده های خود اجتناب کنید. وظایفی وجود دارد که دانش آموزان باید از کارهای قبلی خود برای تولید آثار جدید استفاده کنند. به عنوان مثال، ممکن است لازم باشد ایده های قبلی خود را به عنوان مبنایی برای نتیجه گیری های جدیدتر پیشرفته تر تأیید کنید. ممکن است مواردی وجود داشته باشد که دانش آموزان نیاز به استفاده از یک یا چند پاراگراف از آثار قبلی خود برای توضیح پیشینه مفاهیم و ایده های جدید داشته باشند. در چنین مواردی، دانش‌آموزان باید با استناد به اطلاعاتی که از مقالات قبلاً منتشر شده به امانت گرفته‌اند، از سرقت ادبی خود اجتناب کنند و از ابزار بازنویسی استفاده کنند.تا این نوشته منحصر به فرد باشد. توجه به این نکته ضروری است که حتی محتوای بازنویسی یا ویرایش شده نیز باید به درستی مورد استناد و ارجاع قرار گیرد. دانش‌آموزان باید هنگام استناد به مقالات قبلی خود، دستورالعمل‌های کلی اعمال شده در منابع را دنبال کنند. این بدان معنی است که شما باید دستورالعمل های سبک مستندسازی خود را دنبال کنید، خواه MLA، APA، هاروارد یا هر فرمت دیگری.

نکات هوشمندانه برای کمک به جلوگیری از اتهامات خود دزدی ادبی

در اینجا چند نکته کوتاه وجود دارد که شما را از ادعای سرقت ادبی محافظت می کند:

• از مقالات ارسالی قبلی بدون اجازه از معلم خود استفاده مجدد نکنید.

معلم شما ممکن است یکی از کسانی باشد که از حق دانش آموزان برای استفاده مجدد از آثار خود برای چندین دوره حمایت می کند. اما ریسک نکنید و فقط از قبل بپرسید، زمانی که هنوز زمان برای نوشتن یک مقاله کاملاً اصلی دارید. همیشه بهتر است به جای استفاده مجدد از مقاله قبلی، یک مقاله جدید بنویسید، زیرا توانایی نوشتن تکالیف اصلی گواه پیشرفت تحصیلی شماست. اگر می خواهید استادتان پیشرفت شما را تصدیق کند اما زمانی برای نوشتن ندارید، هوش پژوهشی اینجا برای شماست.

• حتی اگر معلم شما اجازه ارسال مجدد یا استفاده جزئی از مقاله قبلی را می دهد، در جایی به صورت کتبی تصدیق کنید که مقاله ماهیت تجمعی دارد.

علیرغم رضایت معلم، کالج یا دانشگاه شما از Turnitin یا برخی دیگر از نرم افزارهای تشخیص سرقت ادبی استفاده می کند. شما ممکن است از اقدامات انضباطی اجتناب کنید، اما باید در جایی از متن تصدیق کنید که استفاده از کار قبلی برای تولید دانش جدید لازم بوده است. این امر به ویژه در مورد علومی مانند حسابداری که قواعد و اصول آن به طور مکرر بهبود می یابند و تغییر می کنند بسیار مهم است. هوش پژوهشی به تکالیف کمک می کند و اطمینان می دهد که هیچ دلیلی برای ادعاهای سرقت ادبی وجود نخواهد داشت.

• مطالب منتشر شده قبلی خود را ذکر کنید.

حتی اگر شما نویسنده هستید، به مقاله قبلی به عنوان محتوای ایجاد شده توسط شخص ثالث مراجعه کنید. به تلاش‌های انجام شده برای انجام کارهای قبلی احترام بگذارید و آن را همانطور که به هر منبع دیگری استناد می‌کنید، ذکر کنید. اگر هنوز در مورد نحوه انجام صحیح این کار شک دارید، همیشه برای کمک به انجام تکالیف به هوش پژوهشی تکیه کنید.

• نسخه ویرایش شده یا ترجمه شده از مطالب منتشر شده قبلی را به عنوان یک مقاله جدید منتشر نکنید.

با ارسال اثر ویرایش شده یا ترجمه شده قبلی منتشر شده، نه تنها خط مشی های مربوط به سرقت ادبی خود، بلکه قوانین حق نسخه برداری را نیز نقض خواهید کرد. سرقت ادبی هم کلمات و هم ایده ها را در بر می گیرد و با تکرار همان ایده ها حتی در کلمات مختلف، می توانید با اتهامات نقض حق چاپ مواجه شوید. اطمینان حاصل کنید که مقاله با مراجعه به جستجوگر سرقت ادبی برای دانش آموزان چنین نتایجی را به همراه نخواهد داشت .

• اگر نمی توانید تصمیم بگیرید که آیا کار شما حاوی سرقت ادبی از خود است یا خیر، کمک بخواهید.

اگرچه در بسیاری از موارد شما عمداً خود را سرقت ادبی می کنید، سعی می کنید دو یا چند تکلیف را تنها با یک مقاله از بین ببرید، گاهی اوقات سرقت علمی غیرعمدی است. برای مثال، می‌توان ایده‌هایی را در مقاله گنجاند بدون اینکه یادآوری شود که همین ایده‌ها قبلاً در مقاله دیگری که مدتی پیش نوشته شده بود ارائه شده است. برای جلوگیری از چنین اتفاقاتی، مقاله را برای سرقت ادبی بررسی کنید .

رهایی از سرقت ادبی با هوش پژوهشی

اکنون، شما می‌دانید که سرقت علمی چیست، چگونه رخ می‌دهد و چگونه بر مطالعه تأثیر می‌گذارد. اگرچه اتهام سرقت ادبی به خود می تواند به طور قابل توجهی به حرفه تحصیلی آسیب برساند، ما نکاتی را ارائه کرده ایم که می توانید از آنها برای جلوگیری موثر از این نوع سوءرفتار تحصیلی استفاده کنید.