گزارش آزمایشگاهی چیست؟

به زبان ساده، گزارش آزمایشگاه ترکیبی از اهداف علمی و نتایج کار عملی شما در یک تکلیف است. یادگیری نحوه نوشتن یک گزارش آزمایشگاهی ممکن است یک کار چالش برانگیز به نظر برسد، به خصوص زمانی که مجبور هستید بخش نظری مطالعات دوره خود را با بخش عملی کار خود مرتبط کنید. مهمترین چیز این است که یاد بگیرید چگونه گزارش آزمایشگاه خود را ساختار دهید و از قوانین مشخص شده در روبریک درجه بندی خود پیروی کنید. این ساختار همیشه شامل اهداف علمی و فرضیه هایی است که با یک بحث مختصر به نتایج کار شما تبدیل می شود. هدف در اینجا توضیح این است که چرا کار عملی را انجام داده اید و از چه روش هایی برای دستیابی به نتایج خاص استفاده شده است. گزارش های آزمایشگاهی نقش اساسی در علم ایفا می کنند زیرا آنها آنچه را که در آزمایشگاه انجام شده است، آنچه انجام شده است، توضیح می دهد. و اینکه چگونه می توان نتایج را تکرار کرد. با نوشتن یک گزارش آزمایشگاهی، شما همچنین توصیه هایی را برای مطالعات آینده به خوانندگان ارائه می دهید و در مورد محدودیت ها و چالش هایی که در گذشته یا آزمایش های مشابه با آن مواجه شده اند، بحث می کنید.

گزارش‌های آزمایشگاهی را می‌توان در بیشتر رشته‌های دانشگاهی مشاهده کرد، زیرا هدف آنها ارائه اطلاعات کافی و انتقال رویکردها و روش‌های تحقیق علمی به دانشمندان دیگر است. این می تواند شامل جامعه شناسی، رشته های مهندسی، پرستاری، مطالعات پزشکی قانونی، روزنامه نگاری، معماری، تجزیه و تحلیل داده ها و بسیاری از رشته های دیگر باشد که در طول تحصیلات دانشگاهی با آن مواجه می شوند.

گزارش آزمایشگاه چقدر باید باشد؟

طول گزارش آزمایشگاه همیشه به اهداف علمی شما و ویژگی های آزمایش انجام شده بستگی دارد. در بیشتر موارد، نوشتن گزارش آزمایشگاهی باید بین 5 تا 10 صفحه با تمام شکل ها و جداول اضافی باشد. حجم مورد نیاز ممکن است در روبریک درجه بندی شما مشخص شود زیرا هیچ محدودیت سختی برای این نوع کار وجود ندارد.

چگونه یک گزارش آزمایشگاهی را ساختار دهیم

پیروی از ساختار صحیح هنگام تنظیم گزارش آزمایشگاه علمی خود ضروری است زیرا به درک چگونگی انجام یک آزمایش کمک می کند. آنچه انجام شده را معنا می کند و یافته ها و دستورالعمل های شما را به دیگران نشان می دهد. از آنجایی که هیچ ساختار دقیقی وجود ندارد که برای هر رشته یا هدفی مناسب باشد، الگوی زیر شامل مواردی است که معمولاً برای گزارش آزمایشگاهی مورد نیاز است:

1. صفحه عنوان برای گزارش آزمایشگاه . باید شامل نام، شماره یا کد دانش آموز، تاریخ آزمایش و عنوان آزمایش با نام استاد راهنمای تحصیلی شما (برای دانش آموزان) باشد. عنوان اکثر گزارش های آزمایشگاهی باید کمتر از ده کلمه باشد و فقط به جای “آزمایشگاه شماره 7” حاوی اطلاعات باشد.

2. چکیده. باید خلاصه گزارش را با تمرکز بر هدف آزمایش، یافته‌های کلیدی، اهمیت و نتیجه‌گیری‌های حیاتی نشان دهد. فرمت گزارش آزمایشگاهی در اینجا باید فقط یک پاراگراف باشد و بیش از 100-200 کلمه نداشته باشد.

گزارش آزمایشگاه نمونه چکیده

این آزمایش تأثیر مثبت سنتز امواج فراموج را برای کمک به تعیین استفاده از سمعک در میان نوازندگان حرفه‌ای در طول اجراهای طولانی یا جلسات استودیو مورد بررسی قرار داد. همچنین بر استفاده از سینت سایزرهای تولید شده توسط شرکت Korg Inc USA در دوره 1992-2012 متمرکز شده است. آزمایشات مختلفی برای تعیین تغییرات در کیفیت صدا و نگرانی های بهداشتی در مورد استانداردهای ایمنی شنوایی انجام شده است. بیست و پنج نوازنده مختلف توسط متخصصان شنوایی شناسی با مجموعه اقدامات و روش های یکسان برای ایجاد رویکردی بی طرفانه نسبت به نتایج علمی ارائه شده در زیر مورد آزمایش قرار گرفته اند.

همانطور که می بینید، ضروری ترین اطلاعاتی را فهرست می کند که هدف و اهداف گزارش آزمایشگاه را توضیح می دهد. برای نوشتن یک گزارش آزمایشگاهی، به یاد داشته باشید که این نمونه چکیده گزارش آزمایشگاه فقط برای مقاصد مرجع است، اما می توانید از آن به عنوان یک الگوی مفید استفاده کنید. همچنین می‌توانید کلمات کلیدی مرتبط را برای پایگاه‌های اطلاعاتی علمی قرار دهید.

3. مقدمه. مقدمه گزارش آزمایشگاه باید هدف آزمایش آزمایشگاهی را ارائه کند و در مورد اهمیت پیشینه علمی و تئوری های مورد نظر صحبت کند. همچنین ممکن است دلیل آزمایش را توجیه کنید.

4. روش ها و مواد. همچنین به عنوان بخش “تجهیزات” شناخته می شود، لیستی است که باید کامل و دقیق باشد، همانطور که شما کتابچه راهنمای آزمایشگاه یا رویه های انجام شده را ذکر می کنید.

5. رویه آزمایشی. اینجاست که باید شرح مفصلی از مراحل انجام شده به ترتیب زمانی ارائه کنید.

6. نتایج. اینها بیشتر با جداول، نمودارها و شکل ها نشان داده می شوند. اگر نمی دانید چگونه گزارش آزمایشگاه بنویسید، جمع آوری مطالب خود از قبل مفید خواهد بود. در عین حال، شما باید با استفاده از تجزیه و تحلیل و توضیحات ساده، مسائل را به صورت کلامی حفظ کنید.

7. بحث. این بخش ضروری از گزارش آزمایشگاه شما است زیرا باید توضیح دهید که آزمایش شما چگونه بوده است و تفسیری ارائه دهید. این بخش ذهنی است که مواردی را فهرست می کند که مشاهده آنها آسان نیست مگر اینکه در آزمایشگاه باشید. شما همچنین باید اهمیت کار خود را ارائه دهید.

8. نتیجه گیری. این بخش بیشتر کوتاه است زیرا شما فقط باید نتایج آزمایش آزمایشگاهی خود را ذکر کنید، از قبل می دانید که چگونه یک گزارش آزمایشگاهی انجام دهید، و می توانید آنچه را که با بیان اهمیت شناخته شده است توضیح دهید. همچنین می توانید تحقیقات بیشتری را پیشنهاد دهید.

9. مراجع. شما باید کتابچه راهنمای خود را برای آزمایش آزمایشگاهی، هر درس خواندنی که ممکن است مرتبط باشد، و هر منبع خارجی که استفاده کرده اید را همراه داشته باشید.

10. شکل ها و نمودارها. اینجا جایی است که باید تمام داده‌های خام، محاسبات طولانی، گزارش‌های نرم‌افزار، نمودارها، عناصر چندرسانه‌ای یا هر جدولی را که قبلاً گنجانده نشده‌اند، درج کنید. هر نوع مورد باید به طور جداگانه فهرست شود. ذکر پیوست حداقل یک بار در گزارش مهم است. مثلا:

“میکروگراف های چاپ شده از اسکن مغز MRT در ضمیمه C ارائه شده است.”

به عنوان یک قاعده، شما ممکن است هر گونه اطلاعات اسکن شده یا داده های اضافی را که ممکن است مرتبط باشد، اضافه کنید. فقط به یاد داشته باشید که این جنبه را با سرپرست آزمایشگاه خود در میان بگذارید و توضیح دهید که چرا این داده ها مرتبط هستند.

قوانین قالب گزارش آزمایشگاه و سبک گزارش آزمایشگاه APA

طبق فرمت سبک APA، گزارش آزمایشگاه علمی شما باید حداقل شامل هفت بخش باشد. سرفصل ها باید در مرکز هر صفحه باشند. وقتی قسمت های اصلی خاصی دارید، از قسمت های فرعی با قرار دادن آنها در حاشیه سمت چپ استفاده کنید و از زیر خط استفاده کنید. شما باید عنوان را با اطلاعات کامل، چکیده، مقدمه بدون سرفصل (مانند نوشتن طرح کلی گزارش های آزمایشگاهی)، روش شناسی، نتایج، بخش بحث و منابع نهایی (اگر از آنها استفاده کرده اید) ارائه دهید. گزارش آزمایشگاه باید دو فاصله داشته باشد. همچنین می توانید از کلمات کلیدی برای چکیده خود استفاده کنید (اختیاری).

اگر می‌خواهید گزارشی را برای صفحه منابع خود به سبک APA استناد کنید، باید نام نویسنده، سالی که آزمایش انجام شده است، عنوان گزارش واقعی آزمایشگاه، شماره یا کد شناسایی آن و ناشر را وارد کنید. . در مورد نقل‌قول‌های درون متنی، آنها باید نام خانوادگی نویسنده با سال یا دانشگاه/سازمانی که گزارش آزمایشگاه را تنظیم کرده‌اند باشد.

تفاوت بین یک گزارش آزمایشگاهی و یک مقاله تحقیقاتی

همه چیز به عملکرد آزمایش و هدفی که می خواهید به آن برسید برمی گردد. در اینجا ویژگی های اصلی وجود دارد که یاد می گیرید چگونه یک گزارش آزمایشگاهی تهیه کنید:

• یک گزارش آزمایشگاهی معمولا کوتاهتر از اکثر مقالات تحقیقاتی است.
• نگارش تحقیق مستلزم استدلال مستقل است.
• گزارش آزمایشگاه بر اساس آزمایشات است.
• هر دو نوع نوشتار پیاده‌سازی روش‌شناسی و نمونه‌های تحقیق.
• نگارش تحقیق نیازمند تحلیل خوب و عمیق تر است.
• مخاطب هدف گزارش آزمایشگاه به یک مشکل خاص محدود می شود.

مهمتر از همه، گزارش آزمایشگاه در مقایسه با هر تحقیقی که در آن باید اطلاعاتی در مورد انتشارات مرتبط ارائه دهید و چیزها را با عمق بیشتری تجزیه و تحلیل کنید، همیشه محدود باقی می ماند.

نکات نوشتن گزارش آزمایشگاهی

هنگام شروع با یک گزارش آزمایشگاهی علمی، رعایت این نکات ساده نوشتن مهم است. این به شما کمک می کند تا در زمان خود صرفه جویی کنید، از سرقت ادبی جلوگیری کنید و یاد بگیرید که چگونه یک گزارش آزمایشگاهی خوب بنویسید:

• با بررسی دقیق دفترچه راهنمای گزارش آزمایشگاه خود شروع کنید.
• یادداشت بردارید و فهرست اهدافی را که باید به آنها دست یابید یادداشت کنید.
• محدودیت های تحقیقات آزمایشگاهی خود را (اگر با چیزی مواجه شد) فهرست کنید.
• مواد و تجهیزاتی را که باید استفاده کنید مطالعه کنید.
• برای اطلاعات بیشتر در مورد موضوع، به دنبال گزارش های آزمایشگاهی مشابه به صورت آنلاین باشید.
• ابتدا نمودارها و جداول خود را مرتب کنید، اما در این کار زیاده روی نکنید، مگر اینکه کاملاً ضروری باشد. به شما کمک می کند تا منابع موجود را به درستی تخصیص دهید.
• برای هر گونه اطلاعات خارجی که در گزارش آزمایشگاهی شما استفاده شده است، استنادهای مرجع ارائه دهید.
• پس از اتمام، نوشته خود را ویرایش و تصحیح کنید و صفحه عنوان را دو بار بررسی کنید تا مطمئن شوید که نام دوره و سایر اطلاعات شخصی را فهرست کرده اید.

چرا گزارش های آزمایشگاهی برای موفقیت شما مهم است؟

گزارش آزمایشگاهی برای اهداف تحقیقاتی دانشگاهی و برای مواردی که باید اهمیت یک روش خاص را تعیین کنید ضروری است. یادگیری نحوه نوشتن گزارش آزمایشگاهی، روش پیاده سازی شده عنصر کلیدی است. به عنوان مثال، اگر در رشته مهندسی مکانیک تحصیل می کنید یا قصد دارید به عنوان یک پرستار ثبت نام شده در آینده تبدیل شوید، با انبوهی از آزمایشات آزمایشگاهی روبرو خواهید شد که به شما کمک می کند دانش نظری را به آزمایش های عملی متصل کنید. صرف نظر از اینکه شامل روانشناسی، شیمی یا اصول زیست شناسی می شود، گزارش های آزمایشگاهی به شما کمک می کند تا با یادگیری نحوه انجام تحقیق و جمع آوری یافته های خود به نمرات بهتری برسید. گزارش های آزمایشگاهی ممکن است در ابتدا کمی چالش برانگیز باشند، اما همیشه با الگوی ساختار شروع کنید، اطلاعات را از قبل جمع آوری کنید.

چگونه می توانم یک گزارش آزمایشگاه علمی بنویسم؟

به عبارت ساده، شما باید یک طرح کلی برای هشت بخش مهم ایجاد کنید که شامل صفحه عنوان، یک چکیده، یک مقدمه، روش کار و مواد مورد استفاده، نتایج آزمایش آزمایشگاهی، بحث درباره یافته‌ها، نتیجه‌گیری و منابع است. همانطور که شروع می کنید، با تمرکز بر آزمایش، نوشته خود را با لحن توصیفی حفظ کنید و در حین صحبت در مورد نتایج، مقداری تحلیل اضافه کنید.

چه چیزی باید در معرفی گزارش آزمایشگاه گنجانده شود؟

مقدمه گزارش معمولی آزمایشگاه باید شامل تعریف مختصری از موضوع یا آزمایش شما، اطلاعات پیش زمینه اولیه با ارجاع به مطالعات مربوطه، و طرح کلی اهداف علمی تعیین شده باشد. همچنین باید ذکر کنید که چرا موضوع برای شما و جامعه علمی مهم است.