در این مجموعه ماهانه، دکتر آنجل بورجا از سوابق گسترده خود به عنوان نویسنده، داور و ویراستار استفاده می کند تا در مورد تهیه نسخه خطی (دیدگاه نویسنده)، فرآیند ارزیابی (دیدگاه داور) و آنچه که در یک متن نفرت یا دوست داشتن وجود دارد توصیه کند. کاغذ (دیدگاه سردبیر).

این پست اولین پست این مجموعه است.

نویسنده

دکتر سعید جوی زاده پژوهشگر،مدرس و عضو هیات علمی گروه تحقیقاتی هوش پژوهشی است.دکتر سعید جوی زاده مدیر انتشارت آکادمیک و مدیرعامل و بنیان گذار مشاورین هوش پیروزی است .وی قبلاً رئیس موسسه علمی تحقیقاتی چشم انداز هزاره سوم است و مدیر مرکز کوچینگ ایران است. موضوع اصلی پژوهش های سعید جوی زاده  سیستم اطلاعات جغرافیایی و سنجش از دور است و بیش از صد ها مقاله منتشر کرده است و صاحب بیش از 100 جلد کتاب در زمینه های مختلف است. در دوران پژوهش خود سخنرانی های متعددی در دانشگاه های ایران و مراکز علمی بین المللی داشته است .علاوه بر موارد فوق در بیش از 17 دانشگاه ایران سابقه تدریس دارد.کتاب :نوآوری اجتماعی در مدیریت شهری انتشارات دانشگاه تهران از کتاب های پر استناد ایشان است .

در سال های گذشته ، دانشگاه های زیادی مرا دعوت کردند که دوره های مختلفی را در زمینه نگارش مقالات علمی برگزار کنم. این دوره ها توام با موفقیت بود و از آن زمان تاکنون حداقل سالی چند بار دوره های مشابهی را برگزار کرده ام. چرا؟ من فکر می کنم گاهی پژوهشگران در دوره کارشناسی ارشد و دکتری برای نوشتن مقالات علمی -آن هم برای چاپ در مجلات بین المللی -توسط استادان راهنما و مشاورین آموزش نمی بینند که بهترین زمان برای یادگیری اصول و نظم انتشار است.

برای هر نویسنده ای، بررسی مقالات دوست و همکاران حود نیز مهم است (من به طور متوسط ​​45 تا 50 مقاله در سال را برای دوستان و همکاران خودم بررسی می کنم)، زیرا این امر دید وسیع تری از موضوعات مهم علمی و به روز را به من ارائه می دهد. به این دلایل، فکر می کنم می توانم دیدگاه خاص و ایده های خود را در مورد چگونگی افزایش شانس شما برای پذیرش مقاله در مجلات داخلی و بین المللی  ارائه دهم.

1. به این فکر کنید که چرا می خواهید کار خود را منتشر کنید – و اینکه کارشماآیا قابل انتشار است یا خیر.

درنوشتن مقاله باید خیلی بیشتر از شروع به انتخاب موضوع دقت داشته باشیم . در واقع، وقتی فرضیه خود را مطرح می کنید، باید به این فکر کنید که هدف شما از نوشتن و انتشار این تحقیق چیست.اگر چرایی پژوهش خودتان را ندانید به نظر من کار عبث و بیهوده ای را انجام داده اید. سپس باید بررسی کنید که آیا فرضیه و طرح نظرسنجی/آزمایش قابل انتشار هستند یا خیر. از خودت بپرس:

• آیا پژوهش من جدید است ؟
• آیا پژوهش من جالب است ؟
• آیا پژوهش من مهم است؟
• آیا چیزی در پژوهش من چالش برانگیز است؟
• آیا پژوهش من یکی از موضوعات داغ امروزی است ؟
• آیا برای برخی از مشکلات دشوار راه حلی ارائه کرده ام؟

اگر همه پاسخ‌ها «بله» هستند، می‌توانید آماده‌سازی دست نوشته  خود را آغاز کنید. اگر هر یک از پاسخ ها “نه” است، احتمالاً می توانید مقاله خود را به یک مقاله داخلی(چاپ در مجلات داخلی ) یا مقاله ای با ارزش تاثیر کمتر ارسال کنید.

هنگام پاسخ دادن به این سؤالات، باید در نظر داشته باشید که بازبینان از پرسشنامه هایی استفاده می کنند که در آن باید به سؤالاتی مانند:

• آیا کاغذ حاوی مواد جدید کافی است؟
• آیا موضوع در محدوده ژورنال است؟
• آیا به طور مختصر و منظم ارائه شده است؟
• آیا روش‌ها و آزمایش‌ها به گونه‌ای ارائه می‌شوند که بتوان دوباره آن‌ها را تکرار کرد؟
• آیا نتایج به اندازه کافی ارائه شده است؟
• آیا بحث مرتبط، مختصر و مستند است؟
• آیا نتیجه گیری با داده های ارائه شده پشتیبانی می شود؟
• آیا زبان نوشتار قابل قبول است؟
• آیا شکل ها و جداول کافی و خوب طراحی شده اند؟ آیا اطلاعات تکراری هستند؟ آیا محتوای آنها خیلی زیاد هستند؟
• آیا همه مراجع ذکر شده در متن در فهرست منابع گنجانده شده است؟

2. تصمیم بگیرید که چه نوع مقاله  را انتخاب کنید.

شما حداقل سه گزینه در مورد نوع موضوع دارید:

1. مقالات کامل یا مقالات اصیل، مهمترین مقالات هستند. غالباً آنها قطعات تحقیقاتی تکمیل شده قابل توجهی هستند که به عنوان تحقیقات اصلی اهمیت دارند.
2. نامه‌ها/ارتباطات سریع/ارتباطات کوتاه معمولاً برای ارتباط سریع و اولیه پیشرفت‌های مهم و اصلی منتشر می‌شوند. آنها بسیار کوتاهتر از مقالات کامل هستند (معمولاً اندازه آنها کاملاً محدود است، بسته به هر مقاله).
3. مقالات مروری یا دیدگاه‌ها ، تحولات اخیر در مورد یک موضوع خاص را خلاصه می‌کنند و نکات مهمی را که قبلاً گزارش شده‌اند برجسته می‌کنند و هیچ اطلاعات جدیدی ارائه نمی‌دهند. معمولاً آنها به دعوت سردبیر مجله ارسال می شوند.

هنگامی که به عنوان یک پژوهشگر به اطلاعات موجود خود نگاه می کنید، باید کار خود را ارزیابی کنید: آیا برای یک مقاله کامل کافی است یا نتایج شما آنقدر هیجان انگیز است که باید در اسرع وقت نشان داده شوند؟

شما باید از استاد راهنما (اگر دانشجوی دکترا یا کارشناسی ارشد هستید) یا یکی از همکارانتان در مورد نوع موضوعی که ارسال می شود راهنمایی بخواهید. همچنین به یاد داشته باشید که گاهی اوقات افراد خارجی – به عنوان مثال، همکارانی که در تحقیقات شما شرکت ندارند – می توانند بعضی مطالب را واضح تر از شما ببینند.

هر نوع مقاله ای که می نویسید، برنامه ریزی کنید که فقط یک دست نوشته (manuscript)  ارسال کنید، نه یک سری دست نوشته. (معمولاً ویراستاران از این عمل متنفرند، زیرا فضای محدودی در مجلات دارند و مجموعه‌ای از دست نوشته ها صفحات زیادی را برای یک موضوع یا یک نویسنده/گروه نویسندگان اختصاص می دهند)

3. مجله هدف را انتخاب کنید.

یک سوال رایج این است که چگونه مجله مناسب را برای دست نوشته (مقاله چا نشده)خود انتخاب کنید. با پراکنده کردن دستنوشته خود در مجلات متعدد به طور همزمان ریسک نکنید. فقط یک بار ارسال کنید و منتظر پاسخ سردبیر و داوران باشید.

رایج ترین راه برای انتخاب مجله مناسب، نگاه کردن به مقالاتی است که برای تهیه مجله خود از آنها استفاده کرده اید. احتمالاً بیشتر آنها در یک یا دو مجله متمرکز شده اند. انتشارات بسیار اخیر در هر مجله نامزد (حتی در مطبوعات) را بخوانید و از موضوعات داغ و انواع مقالات پذیرفته شده مطلع شوید.

همچنین نرخ بالای عنوان مجلات را در نظر بگیرید (به عنوان مثال، Nature ، Science ، The Lancet و Cell بیش از 90 درصد هستند)، و اگر تحقیقات شما چندان چالش برانگیز نیست، روی مجلات با ارزش کمتر، با ضریب تاثیر کمتر تمرکز کنید. می‌توانید ضریب تأثیر یک مجله را در صفحه وب یا از طریق  وب سایت scimagojr.com پیدا کنید.

4. به  راهنمای نویسندگان(Authors Guidline) توجه کنید.

پس از انتخاب مقاله برای ارسال  به یک مجله ، به  وب سایت مجله هدف بروید و راهنمای نویسندگان را دانلود کنید، آن را پرینت بگیرید و دستورالعمل ها را بارها و بارها بخوانید!

آنها عموماً شامل دستورالعمل‌های دقیق ویراستاری، روش‌های ارسال، هزینه‌های انتشار دسترسی آزاد و دستورالعمل‌های کپی رایت و اخلاقی هستند. شما باید راهنمای نویسندگان را روی دست‌نوشته‌تان، حتی اولین پیش‌نویس، با استفاده از طرح‌بندی مناسب متن، استناد به منابع، نام‌گذاری، شکل‌ها و جداول و غیره اعمال کنید. حتماً می‌دانید که همه ویراستاران از اتلاف وقت برای موضوعات ضعیف متنفرند. آنها ممکن است فکر کنند که نویسنده هیچ احترامی برای آنهاقائل نیست.

یک نکته :هیچ وقت در این دام نیافتید که فکر کنید که تیم مجله متن شما را از لحاظ تایپی و دیگر موارد …مرتب کنند.

5. به ساختار مقاله توجه کنید.

بیشتر  مقالات دارای ساختارهای جدیدی برای عنوان های خود هستند، بنابراین بسیار مهم است که به راهنمای نویسندگان مراجعه کنید. با این حال، به طور کلی، اکثر آنها از یک ساختار پیروی می کنند:

• بخشی که نمایه سازی و جستجوی موضوعات را امکان پذیر می کند و مقاله را آموزنده، جذاب و موثر می کند. این شامل عنوان، نویسندگان (و وابستگی ها)، چکیده و کلمات کلیدی است.
• بخشی که شامل متن اصلی است که معمولاً به موارد زیر تقسیم می شود: مقدمه، روش ها، نتایج، بحث و نتیجه گیری.
• بخشی که شامل تقدیرنامه ها، مراجع، و مطالب تکمیلی و پیوست هاست.

ساختار کلی یک مقاله کامل از قالب IMRAD پیروی می کند که به عنوان یک استاندارد توسط مؤسسه استاندارد ملی آمریکا در سال 1979 معرفی شد .متن مقاله از قالب IMRAD پیروی می کند . این اصطلاح مخفف حروف اول کلمات Introduction (مقدمه)،Materials  (مواد)،Methods  (روش ها)، Results(نتایج) وDiscussion (بحث) است. با پذیرفته شدن واژه IMRAD به عنوان یک استاندارد از سوی موسسه استانداردهای ملی آمریکا برای اولین باردرسال 1972 و سپس درسال 1979، این واژه تبدیل به انتخاب اکثر نشریه های تحقیقی شد.

IMRAD به سؤالات زیر پاسخ می دهد:

• مقدمه : شما/دیگران چه کردید؟ چرا این کار را کردید؟
• روش  : چگونه این کار را انجام دادید؟
• نتایج : چه چیزی پیدا کردید؟
• داده ها :آیا داده های شما معتبر هستند یا نه؟
• بحث : همه اینها به چه معناست؟

در پست بعدی با جزئیات بیشتر درباره ساختار بحث خواهم کرد.

6. برای جلوگیری از تخلف و سرقت ادبی  اصول اخلاقی انتشار را درک کنید.

یکی از بدترین کارها در علم سرقت ادبی است. سرقت ادبی و سرقت پژوهش از همکاران می تواند منجر به عواقب جدی هم از نظر حرفه ای و هم از نظر قانونی شود. موارد نقض شامل  جعل داده ها، استفاده نادرست از سوژه های انسانی و حیوانات در تحقیقات و استفاده از ایده ها یا کلمات نویسنده دیگر بدون ذکر منبع مناسب است. همچنین امکان ارتکاب تخلفات اخلاقی بدون قصد وجود دارد. منابع آموزشی شامل مجموعه منابع اخلاقی انتشار (PERK) از کمیته اخلاق در انتشار (COPE) و وب سایت Elsevier’s Ethics in Publication & Research است.

مشاوره پایانی

در هنگام آماده کردن موضوع خود، اصول اساسی وجود دارد که باید همیشه در ذهن داشته باشید:

• کار خود را محترم بشمارید- باید توجه داشته باشید که چرا باید مقاله من دارای ارزشمندی وکیفیت بالا باشد.
• هیچ دستورالعمل مخفی برای موفقیت وجود ندارد – فقط چند قانون ساده مثل نگرش ،تعهد و سخت کوشی.
• ویراستاران و داوران همگی دانشمندان پرمشغله ای هستند، درست مثل شما. کارها را آسان کنید تا در وقت آنها صرفه جویی کنید.

از این رو، اگر آماده کسب اطلاعات بیشتر در مورد تهیه نسخه خطی هستید، به دنبال پست های بعدی این مجموعه باشید و موفق باشید!