سرقت ادبی، به عنوان شکلی از سرقت دارایی معنوی دیگران و یک روش رایج تقلب، برای دانشجویان از سراسر جهان آشناست. این به این دلیل اتفاق می افتد که آنها اغلب به سختی می توانند مقالات خود را بنویسند. بنابراین وقتی به دانش آموزی محول می شود که یک مقاله علمی تهیه کند که بتواند نمره نهایی او را به طور قابل توجهی تحت تأثیر قرار دهد و او زمان، تمایل یا توانایی انجام کاری را به تنهایی نداشته باشد، راه حل خود به خود می آید. در چنین شرایطی، بسیاری از دانش‌آموزان تصمیم می‌گیرند ریسک کنند و از کار کسی کپی کنند و از خواسته‌های معلمان خود غفلت کنند، که اغلب منجر به عواقب بسیار ناخوشایندی می‌شود. این یک رویکرد اشتباه به تکالیف شماست. برای اثبات این گفته، در این مقاله قصد داریم در مورد چرایی اهمیت سرقت ادبی به شما بگوییم و توضیح دهیم که چرا باید در آثار خود از آن اجتناب کنید!
چرا مردم سرقت ادبی می کنند؟
برای دریافت دقیق ترین پاسخ به سوال “چرا سرقت ادبی مهم است؟” یا ” چگونه دزدی سرقت علمی کار می کند ” باید سعی کنیم بفهمیم چه دلایلی معمولاً افراد را مجبور به استفاده از آن می کند. یکی از دلایل اصلی که دانش آموزان در تمام سطوح این کار را انجام می دهند، زمان است. به دلیل کمبود شدید زمان، بار تحصیلی زیاد و مهلت‌های پایانی، بسیاری از جوانان تصمیم می‌گیرند که یک مقاله کامل شده یا مقاله دیگری را کپی کنند و آن را به عنوان مقاله خود ارسال کنند که قابل درک است. با این حال، موسسات آموزشی مدرن هیچ تحملی در برابر این شکل از تقلب ندارند. بنابراین، یک دانش آموز خود را محکوم به شکست می کند.
در واقع، عواقب ندانستن چرایی اهمیت سرقت ادبی می تواند بسیار طاقت فرسا باشد، زیرا برخی از مدارس ممکن است حتی دانش آموزان نادرست را اخراج کنند، بدون ذکر این که نمره پایین تضمین شده است. بنابراین، برای یک دانش آموز، درک اینکه چرا سرقت ادبی مهم است، حیاتی است!
چرا ذکر منابع مهم است؟
اگرچه ممکن است کمی بحث برانگیز به نظر برسد، با وجود این که سرقت ادبی در همه دانشگاه ها یا کالج ها اکیدا ممنوع است و عواقب سرقت ادبی وحشتناک است، دلیلی برای اجتناب از آن وجود ندارد زیرا گاهی اوقات می تواند بسیار مفید و مفید باشد!
چه مفهومی داره؟ البته سرقت ادبی از نظر اخلاقی دزدی محض است که خود را به صورت کپی برداری یا استفاده از علم دیگران و انتساب نویسندگی شما به آن نشان می دهد. بنابراین، اغلب مردم آن را به عنوان چیزی بد فکر می کنند.
با این حال، روی دیگری از این سکه نیز وجود دارد. اگر از منظر دیگری به این موضوع نگاه کنید، استدلال نمی‌کنید که بدون «قرض»، بشریت به پیشرفت علمی، فنی و فرهنگی نمی‌رسد.
بیایید از منظر علمی به آن نگاه کنیم. در واقع اگر فرصتی برای وام گرفتن، تفسیر یا استفاده از دانش، آثار یا یافته های افراد دیگر وجود نداشته باشد، توسعه علم به سادگی غیرممکن خواهد بود. در غیر این صورت، هر محقق یا دانشمندی زمان زیادی را برای مطالعه مجدد همان موضوع تلف می کند. به همین دلیل است که بسیاری از دانشمندان مشهور به سرقت ادبی متهم شدند. و این طبیعی است زیرا وقتی صحبت از مشکلات واقعاً بزرگ می شود، نمی توانید همه کارها را از همان ابتدا انجام دهید، کل علم به لطف دانش مشترک بسیاری از مردم در حال توسعه است و این یک واقعیت است!
به همین دلیل است که برخی قرض گرفتن همیشه مجاز است. با این حال، فقط در قالب نقل قول یا مرجع. همه آنچه در بالا گفته شد یک بار دیگر ثابت می کند که چرا سرقت ادبی مهم است، اما همچنین توضیح می دهد که چرا ذکر منابع نیز مهم است. به یاد داشته باشید که تنها با استناد به منابع خود به شیوه ای مناسب می توانید یک مقاله عالی با استفاده از تمام مواد لازم بسازید، در عین حال فراموش نکنید که بپرسید “کاغذ من را برای سرقت ادبی بررسی کنید ” و درصد منحصر به فرد بودن متن خود را به اندازه کافی بالا نگه دارید تا اطمینان از نمره بالا!
چگونه بدون سرقت علمی یک مقاله تحقیقاتی بنویسیم؟
اگر نیاز به نوشتن یک مقاله برای مدرسه دارید اما باید الزامات منحصر به فرد بودن را داشته باشید، در اینجا چند نکته مفید وجود دارد:
- هرگز استفاده از علامت نقل قول را در صورت لزوم فراموش نکنید.
- فقط مهمترین نقل قول عبارات را در متن خود بگنجانید.
- اطلاعاتی را که می‌خواهید استفاده کنید، اما در فرمول دقیق آن ارائه نمی‌کنید، بازنویسی کنید.
- ایده های کلیدی را از هر منبعی به جای کپی کردن کل مطلب خلاصه کنید.
- مراقب چسباندن عبارات خیلی طولانی باشید.
- همیشه در جایی که لازم است به نویسنده مراجعه کنید.
- فهرست منابع استناد شده را طبق تمامی قوانین تشکیل دهید و تمام اطلاعات مهم کتابشناختی را در آن بگنجانید!
بدون نظر